Al met al waren we er in een minuut of twintig uit. Het was alsof er na een periode van heel veel onrust en herrie hij opeens in een oase van rust en stilte terecht kwam. Ik zag het voor mijn neus gebeuren. De shift, het verschuiven van de slachtofferrol naar zijn eigen leiderschapsrol pakken. Een shift gaat, naast het loskomen van veel creativiteit en potentie, altijd om een gevoel. Een gevoel dat de basis vormt voor de gedachten die daarop volgen. Als je denkt vast te zitten, zit je ook vast in een specifiek gevoel. Als je je leider van je eigen leven weet, dan voel je je totaal anders. Beschrijf het maar eens voor jezelf. Klinkt en voelt goed? Dan zou ik zeggen ga het direct doen.
Wat eraan vooraf ging
Ik ontmoette Eugene in een periode van zijn leven dat hij zeer gestrest en gefrustreerd was. Als hij niet op een stoel had gezeten, dan had hij vast lopen zwaaien met zijn armen en flink heen en weer gebeend door de ruimte. Er zat zoveel energie in hem die geen juiste uitweg had. Hij had het gevoel en idee dat hij geen kant op kon. Hij ervoer dat hij steeds weer op een zelfde manier werd af geserveerd in zijn werk.
Op welke plek zit je?
Eugene was een jonge professional, met al aardig wat ervaring en expertise. Plannen te over en een flinke ambitie. Hij was goed op de hoogte van zijn kunnen en inbreng in de organisatie. Hij wilde in het gesprek zijn frustratie inbrengen over het botsen met zijn manager. Hij voelde zich een klein kind dat al zijn passie en ideeën mag inbrengen bij papa, maar dat papa hem dan lachend en met een schouderklop de deur weer wijst. Vaak om vervolgens zelf met het idee aan de haal te gaan. Eugene kreeg het niet voor elkaar om de top down relatie met deze persoon te doorbreken.
Het spel herhaalt zich
Hij had al in alle toonaarden zijn mening geventileerd over de gang van zaken. Ook tegen de desbetreffende persoon. De manager bleef echter goed in zijn rol en wuifde hem lachend weg , als een kleine jongen die het allemaal nog niet weet en alsof hij de alwetende en grote sterke papa was, die uiteindelijk de beslissingen neemt. Oftewel er gebeurde niets. Ze hielden zich beiden aan hun rol en script. Niemand ging improviseren. Het bleef bij een variatie op een thema.
Waarom stap je niet op?
Ik vroeg hem waarom hij bleef. Of het in hem op was gekomen om elders te gaan? Daarop kwam een heel verhaal over hypotheek, klein kind en andere angsten. Laat het even helder zijn. Verplaats je nu in de situatie waarin deze gigantisch potentie volle jonge man zich bevond. Heb je het? Hoe voel je je dan? Ik vul het even in: gestrest, beetje wanhopig, boos, wat bang, vermoeid, krap, etc. Is er dan ruimte en inzicht om te veranderen, om je potentie te leven, het goed en fijn te hebben thuis? Ik denk het niet. Of je moet er erg goed in getraind zijn.
Hoe werkt de roedel
Om mensen vanuit een ander perspectief naar de situatie te laten kijken vraag ik vaak de setting voor te stellen als ware het een groep wolven. Wie is het alfa mannetje/vrouwtje? Zorg deze persoon voor de veiligheid in de groep? Is er voldoende helderheid, weet iedereen wat te doen? Welke plek neem je zelf in en bevalt dat? In veel gevallen valt op dat de alfa zich niet gedraagt als een echte alfa. De persoon zit op de stoel van, maar als je goed gaat kijken zorgt deze persoon niet voor de veiligheid en helderheid en structuur.
Onderstroom
Sterker vaak is er een onderstroom gaande van mensen die tussen de bedrijven door zorgen dat de boel wordt gefikst, strakgetrokken, begrepen en als nog gedaan. Ondanks dat het niet direct helder is wat dan wel, is het voor de coachée wel direct duidelijk dat de eigen plek en invulling daarvan ook niet klopt.
Jong mannetje
Het was Eugene direct helder dat hij in deze “roedel” niet te maken had met een succesvolle alfa die het beste uit een team weet te halen en zelf daardoor ook niet zijn beste zelf kon zijn. Daarop kreeg ik een interessant beeld voor ogen. Jonge mannetjes leeuwen gaan op een gegeven moment op pad om hun eigen groep te starten. Dat is misschien een spannende overgangssituatie, maar zeker met de hulp van andere mannetjes (gelijkgestemden) weet je daarna als nooit te voren waar je kracht en expertise ligt. Bovendien kan je ervaren hoe het is om vrij te zijn en (opnieuw) te beslissen waarmee je te verbinden.
Opnieuw kiezen
Eugene kon opeens weer een aantal zaken voelen: 1. dat hij vrij was en van daaruit kan kiezen, 2. Hij had ideeën en ambities die hij graag wilde waarmaken 3. Zijn plek binnen zijn gezin en welke rol hij daarin wil spelen werd hem ook duidelijk. De vicieuze cirkel van niet serieus genomen worden en denken niet weg te kunnen en de stress en frustratie die hij daarbij ervaarde vielen van hem af. Hij had een nieuwe focus gevonden.
De shift
De shift vindt altijd plaats als je het kan voelen. Dat wat iemand zegt kan langs je heen gaan, maar als het je raakt dan doet het wat. Dat kan positief of negatief zijn natuurlijk. Het richten op daar waar je een goed gevoel bij krijgt, kracht ervaart en energie; daar kom je door in actie. Dat wordt de motor om aan de slag te gaan. Als je niet weet waarvoor je het doet, of als je feedback als kritiek ervaart, waarom zou je dan in actie komen? Mensen gaan pas echt uit zichzelf aan de slag als het hen zelf ook wat oplevert. En dat gaat niet in eerste instantie over geld en aanzien, maar over een dat zij zichzelf goed voelen.
Herkenning?
Herken jij dit bij jezelf of heb je deze dynamiek ervaren in een organisatie of andere groepssetting? Hoe heb jij dat ervaren en wat heb jij hierin gedaan? Ik hoor het graag.
Recente reacties