“Maar ik doe zo mijn best!!! En waarom lukt het dan niet, of zit toch alles tegen???” Een voor velen bekende uitroep. Vaak niet geroepen nadat er iets echt super geslaagd is, maar nadat er iets is misgegaan. Althans in de ogen van degene die het zegt.
Doe toch eens rustig
Jaren terug kreeg ik van verschillende mensen te horen: je moet niet zo je best doen, maak je niet zo druk. Ik zie nog de kopjes van deze personen voor me: me van een afstand bekijkend (nog net niet hoofdschuddend, zo van: meisje, meisje toch), vanuit een soort stilte, ongeloof bijna, of, als je het zelf nou eens zou zien, dan…. Je enige probleem is dat je je druk maakt. Gewoon niet doen. Ja maar! Ik moet toch mijn best doen en hard werken anders komt er niets van me terecht en trouwens van al die anderen waar ik me zo over opwind ook niet! Jemig, wat ben ik blij dat ik dat patroon (bijna) kan afvinken.
idtzmb
Tijdens een sessie kwam dit thema ook naar voren. De cliënte beschreef geen fijne situatie; het loopt allemaal niet op rolletjes er zijn veel emoties en vervelende zaken. En dan komt de aap uit de mouw: hoe kan dit nu allemaal gebeuren, want ik doe toch zo mijn best!? Verder in dit stuk als idtzmb te lezen. Het blijft een heel spannend proces om iemand uit te leggen dat zijn/haar eigen innerlijke beleving en overtuigingen gespiegeld worden door de buitenwereld. Zeker als iemand ook nog zo zijn best doet… Toch trok ik de stoute schoenen aan. Sterker ik had ze al aan, zonder er erg in te hebben en vroeg om permissie om door te lopen.
Wat er toen gebeurde mocht verrassend simpel en doeltreffend zijn.
Ik vroeg aan de cliënt: hoe voelt het idtzmb? Dat was geen positief gevoel. Idtzmb is vaak een gecompliceerd “gevoel”. Er komen meerdere patronen samen, die elkaar de modder in slepen. Of zoals we het tijdens de sessie beschreven: je gaat het donkere bos in waar je helemaal niet wilt wezen en waar zaken gebeuren die je helemaal niet fijn vindt. En die energie, vibratie of hoe je ook noemen wilt, wordt terug gespiegeld naar jou. Ik snap dat het heel rot is te zien dat, bijvoorbeeld een schreeuwende man, precies is waar je zelf om hebt gevraagd. Voor de duidelijkheid: niets menselijks is mij vreemd. Je bewust overgeven aan deze wetmatigheid kan je leven enorm gemakkelijk maken.
De keerzijde van het gevoel van idtzmb
was de aanleiding geweest om idtzmb te roepen. Je zou kunnen zeggen dat het contrast van gevoelens iets in gang zet. In eerdere sessies was duidelijk geworden dat de cliënt zich steeds meer bewust aan het worden is van haar wensen en verlangens en zaken die er echt toe doen voor haar. Ze had grote stappen gezet om hier gehoor aan te geven, had mooie onderzoekjes gedaan en voelt zich meer zichzelf dan ooit. Fantastisch! Toen ik haar vroeg of ze contact kon maken met dat positieve gevoel in haar, was het antwoord natuurlijk een volmondig JA! Het is heel helder voor haar hoe zij zich wil voelen en waar zij zich prettig bij voelt. Niet voor niets zo ongelooflijk je best gedaan toch?
Wat ik haar aanraadde was het volgende:
De stap van dat rot gevoel naar het goede gevoel is erg groot. Je kunt niet altijd van jezelf verwachten dat, als je opmerkt dat je verdwaalt bent in het bos en in de modder aan het rommelen bent, dat je opspringt en direct fris en helder als een zonnetje gaat stralen. Als je dat wel kan zou ik zeggen; DOEN! Maar is de stap nog te groot, word dan eerst neutraal. Zeg tegen jezelf, dat je het goed doet, dat je op weg bent naar een goed gevoel. Waardeer je omgeving, wat dan ook. Als je er maar blij van wordt. Een sterke tool in deze is ook gevoelens van dankbaarheid oproepen. Naar buiten gaan of kijken kan ook enorm helpen. Pep jezelf op: door welke woorden ga ik mezelf goed voelen? Schrijf dat eens op, zodat je het bij de hand hebt in tijden van nood.
Dus…
Wees alert op hoe je je voelt. Laat dat gevoel je niet meelokken naar het bos. Eenmaal in het bos, ontmoet je namelijk zaken/personen waardoor je nog verder in het bos zou kunnen raken. Ga zo snel mogelijk als je ontdekt dat je je niet tof voelt, opzoek naar een lichtpuntje dat de weg wijst uit het bos. Volgt dat, laat je niet afleiden. Laat je inspireren om uit het bos te komen. Dan kom je vanzelf weer op je eigen pad. Van daaruit kan je veel beter de situatie (hoe rottig ook) overzien en benaderen. Succes!
Recente reacties