Transformatie: iets wat tegenwerkt, vóór je laten werken.

Hoe fijn is het om iets wat tegen je werkt, vóór je te laten werken?

Ik heb vaak tijdens een Bikram yoga les heldere momenten en inzichten. Ik focus me (dat is absoluut de intentie?) geheel op mijn lichaam en de posities, ik hoor de instructie en volg dat. Een actieve meditatie oefening. Er ontstaat ruimte tussen mijn denken en mij; dat wat aan het observeren is. Dat wat de spieren en ademhaling volgt. Mijn denken krijgt wat vrije ruimte, doet niet zoveel. Zweeft vanuit het hangmatje loom mee.

Totdat er natuurlijk iets voorvalt…

Ik probeer altijd een fijn plekje te zoeken in de Bikram zaal. Vanwege mijn half blindheid heb ik voorkeur voor de afstand tot de spiegel. Een beetje ruimte om mijn matje heen, is ook erg prettig. En dan komt er iemand achter je liggen die echt heel erg aanwezig is… Ik kan hier een zeer beeldend verhaal over schrijven, maar doe dat bewust niet. Ik duid het aan als het “verhaal”. Dus daar stond ik, anderhalf uur, samen met een “verhaal”.

Loslaten

Er werd een beroep gedaan op mijn vermogen om los te laten. Me niet te verbinden met dat wat er allemaal achter mij gebeurde. De ene keer is dat makkelijker dan de andere keer. Deze keer gingen alle alarmbellen in mijn systeem af. Ik heb een zeer gevoelig systeem, wat direct zijn weerslag heeft op mijn spierspanning. Een heerlijke uitdaging dus. Hoe kon ik het “verhaal” wat achter mij stond en effect heeft op mijn systeem, los laten? En, natuurlijk een heerlijke les hebben.

Het duurde even

Ik nam dus wat stappen door. Me niet identificeren met het “verhaal”, volledige focus op mezelf in de spiegel en op wat er in mij gebeurde, mezelf bemoedigend toespreken als dat even nodig was, bv één woord herhalen, me richten op mijn wezens energie, ruimte maken daarmee, zorgen dat het niet krap wordt, open blijven stellen, ontspannen zodat ik de oefeningen ontspannen en technisch goed kon doen.

Los komen van het verhaal

Tijdens de grondoefeningen (zeg een klein uurtje verder) was het helder dat in mij een aspect actief was, wat ik niet los kon laten en dat het “verhaal”, dat aspect alleen maar activeert. De kracht van het “verhaal“ nam af. In eenvoudige situaties is dat niet zo’n probleem, maar als iets er echt toe doet (en dat is natuurlijk bij iedereen anders), blijven de alarmbellen gaan, totdat het “verhaal” echt (fysiek) weg is. Vaak gaan we praten over het “verhaal”, dat kan ik nu ook doen en ik vermoed dat je zult zeggen, nou ik snap wel waarom dat je daar zo heftig op reageerde. Dat is nu juist de reden om het NIET te doen. Het “verhaal” geen energie geven is essentieel om ergens los van te komen.

Gouden tip

Het gevoel, of zoals ik hierboven schreef: het aspect, wat zorg nodig heeft, daarin schuilt altijd een verlangen. Zo had ik erg het verlangen me goed te voelen. Na zo’n intense oefening kon ik niet zo snel schakelen merkte ik. In de rij voor de douches (ook zo’n moment waarop je even niets kan doen, een beetje mijmert, komt er zo maar wat aanvliegen), gaf ik mezelf een gouden tip. Denk aan iets wat je direct raakt en gelukkig maakt. Aalscholver kwam bij mij aanvliegen. Vraag me niet waarom, en daarom is het al een super goede reden, maar ik ben gek op aalscholvers. Wat is dat voor jou? Waar word jij acuut helemaal blij en warm van? Zorg dat je dat altijd bij de hand hebt!

Afstemmen

Stem je nu 100% af op dat gevoel. Hou dat zo lang mogelijk vol. Laat je fantasie de vrije loop. Denk aan alles wat je zo gaaf vindt aan je favoriete onderwerp.. Maak het heel beeldend. Voel het in je lijf. Geef je er even helemaal aan over. Blijf hier net zolang mee bezig als je zelf prettig vindt. Misschien inspireert het tot andere fijne zaken. Ik hoop het voor je. Heb een hele fijne dag!